Günümüz Türkiye'sinde tarım ve hayvancılık, birçok aile için yaşamın temel unsuru olmaya devam ediyor. Ancak son yıllarda sektörde yaşanan iş gücü sıkıntıları, köylülerin hayvanlarını besleyecek çoban bulamamasına neden oluyor. Özellikle yüksek maaş tekliflerine rağmen çoban bulamayan köylüler, ilginç bir çözüm geliştirdi: Kendi aralarında sıra sistemi kurarak hayvanlarına bakıyorlar. Bu durum, hem sektördeki iş gücü sorununu gözler önüne seriyor hem de tarımda yaşanan krizin boyutlarını ortaya koyuyor.
Hayvancılıkla geçimini sağlamak isteyen birçok köylü, son dönemde yaşanan çoban sıkıntısından şikayetçi. Öyle ki, bazı bölgelerde çoban arayan aileler 60 bin TL’ye kadar maaş teklif ediyor. Ancak yine de yeterli sayıda çoban bulunamıyor. Bunun en önemli sebepleri arasında genç nüfusun şehirleşme ile tarım ve hayvancılıktan uzaklaşması, alternatif iş imkanlarının artması ve tarım sektörüyle ilgili eğitim eksiklikleri gibi faktörler yer alıyor. Çobanlık mesleği, uzun çalışma saatleri ve zorlu koşullar nedeniyle pek tercih edilmiyor. Hal böyle olunca köylüler, hayvanlarına bakmak için farklı yöntemler arayışına girdi.
Yüksek maaşlar bile çoban bulma sıkıntısını çözmeyince, köylüler kendi arasında düzen kurmaya karar verdiler. Bu sisteme göre, köylüler dönüşümlü olarak hayvanlarına bakacak, herkes belirli günlerde belirlenen çobanlık görevini yerine getirecek. Bu sayede hem hayvanların bakımı garanti altına alınıyor hem de iş yükü ayrılmış oluyor. Sıra sistemi, köylüler arasında dayanışmayı artırmakla birlikte, toplumun birlikte hareket etme kabiliyetini de gözler önüne seriyor. Ayrıca bu çözüm, çiftçilik ve hayvancılığın geleceği hakkında düşünülmesi gereken yenilikçi fikirleri de ortaya çıkarmakta.
Bu tür uygulamalar, tarım ve hayvancılık sektörlerinde yaşanan sorunların çözüm yollarını da göstermektedir. İş gücü azlığı, günümüzde sadece bazı meslek gruplarında yaşanan bir sorun değil, aynı zamanda toplumsal dinamikleri de etkileyen bir durum haline geldi. Köylülerin yüksek maaş tekliflerine rağmen çoban bulamaması, sektörün geleceği açısından tartışılması gereken önemli bir konu. Çiftçiler, hayvancılıkla uğraşan aileler ve bu alanda çalışan diğer kişiler, mesleklerine olan saygıyı artırmak için daha fazla desteklenmeli ve bu tür işler için cazip hale getirilmeli.
Sonuç itibariyle, köylülerin kendi içlerinde oluşturdukları bu sıra sistemi, tarımsal üretimin sürdürülebilirliği açısından umut verici bir model olarak karşımıza çıkıyor. Diğer bölgelerde de benzer çözümlerle, tarım ve hayvancılık sektöründe iş gücü sıkıntısının üstesinden gelinmesi mümkün olabilir. Uzun vadede, bu tür dayanışma ve iş birliği yöntemleri, sektördeki iş gücü sorunlarını aşmanın yanı sıra köylüler arasındaki bağı da güçlendirecektir. Hayvancılık sektörünün geleceği, iş gücü sıkıntısını aşabilecek bu tür yaratıcı çözümlere bağlı olarak şekillenecek gibi görünüyor.
